إنَّ الحُسَین مِصباحُ الهُدی وَ سَفینةُ النِّجاةِ

إنَّ الحُسَین مِصباحُ الهُدی وَ سَفینةُ النِّجاةِ

بررسی حدیث:
أهمیّت:
حدیث، بیان پیامبر اکرم می باشد!
یعنی کسی که خداوند در قرآن کریم پیرامونش می فرماید
وَمَا یَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ - إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحَىٰ (3و4 سوره نجم)
همین خودش به اندازه کافی أهمیت کلام را می رساند
بماند که پیامبر خودش نیز می خواهد با ذکر کلمه إنّ اهمیت کلام را بیان کند و همچنین به جهت تأکید جمله اش را اسمیه بیان می کند!
سندیت:
در حدیث است از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) که در سمت راست عرش الهى نوشته شده است: ان الحسین مصباح الهدى و سفینه ‏النجاه؛ به درستى که حسین(علیه السلام) مصباح هدایت و کشتى نجات است»

صراط مستقیم، ج2، ص161.
(فرهنگ عاشورا به نقل از سفینة‏البحار، ج 1، ص 257
ناسخ التواریخ - اشک روان بر امیر کاروان به نقل از (بحارالانوار، ج 36، ص 205).

همچنین به نقل از پیشوایی از نظر اسلام آیة الله جعفر سبحانی:
حدیث سفینه پس از حدیث غدیر و حدیث ثقلین، از احادیث متواتر اسلامی است که از شهرت عظیمی میان محدثان برخوردار است، کافی است که بدانیم مرحوم میر حامد حسین مؤلف عبقات الأنوار آن را از نود (90) دانشمند اسلامیکه همگی از مشاهیر اهل تسنن بودند، نقل کرده است (به جزء دوم از مجلد دوازدهم، ص 914 به بعد مراجعه شود). مرحوم سید هاشم بحرانی، این حدیث را با یازده سند از دانشمندان سنی و با سی و نه طریق از دانشمندان شیعه نقل میکند. ناقلان این حدیث از دانشمندان اهل تسنن عبارتند از:
1ـ ابو الحسن، ابن المغازلی، مؤلف مناقب.
2ـ ابراهیم بن محمد حموینی، صاحب فرائد السمطین.
3ـ علی بن صبّاغ مالکی، مؤلف فصول المهمّة
4ـ ابوالمظفّر سمعانی، نگارندة کتاب فضائل الصحابة.

شما این حدیث را میتوانید در مدارک زیر مطالعه بفرمائید:
1ـ مستدرک حاکم 2/151.
2ـ اربعین نبهانی، / 261 3ـ صواعق ابن حجر، / 91

این حدیث همچنان از مصادرزیر نقل شده است:
1ـ عیون الاخبار، نگارش ابن قتیبه دینوری 1 / 211.
2ـ المعجم الصغیر، نگارش طبرانی، / 78، .
3ـ مقتل الحسین، نگارش خوارزمی، .
4 ـ میزان الاعتدال، ذهبی، 1، / 224.
5 ـ نظم درر السمطین، / 235، طبع القضاء نگارش جمال الدین زندی حنفی
6 ـ المحاسن المجتمعه، نگارش عبدالرحمن صفوری، / 188،
7ـ تفسیر ابن کثیر دمشقی، در حاشیه فتح البیان، 9،/ 115
8 - تاریخ الخلفاء، سیوطی /573
9ـ الخصائص الکبری، نگارش سیوطی، 2، / 266،
10ـ العدل الشاهد، / 123
11ـ ینابیع المودة، / 28،
12 ـ الفتح الکبیر، نگارش نبهانی، / 113 (به تعالیق احقاق الحق، 9/270ـ 293 مراجعه شود)
برداشت:

1. مصباح (چراغ) منبع تولید نور است و ما فقط وقتی میتوانیم از آن استفاده کنیم و پیش روی خود را ببینیم و راه را بیابیم که چراغ را جلوی خود نگه داریم و رو به چراغ بایستیم
[الغرض: وقتی رو به نور باشیم پشت به سایه و تاریکی هستیم و وقتی پشت به نور باشیم رویمان به سایه  تاریکی است! وباعث این تاریکی یا روشنایی و میزان و چگونگی از استفاد از نور به خودمان بستگی دارد.]
2. هدایت دو گونه است : گاهی راهنمایی بگونه ی نشان دادن راه است و گاهی هم ایصال الی المطلوب است!
چراغ هدایت راه را نشان می دهد تا مسیر را بیابیم و گمراه نشویم و کشتی نجات کار ایصال الی المطلوب را انجام می دهد و ساکنان کشتی را به ساحل نجات می رساند
[الغرض: هدایتگری امام حسین علیه السلام به هر دو گون است - تا ما کدام را بخواهیم... ]
3. سفینة النجاة ، بیانی عام و کلی است و می توان امام حسین علیه السلام را کشتی نجاة و رهایی از هر مشکلی دانست [چه مشکلات دنیوی باشد یا اخروی و مادی باشد یا معنوی ..]

نگاهی به دنیای مجازی پیرامون این حدیث:

1.  چرا جمله "ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه"؛ در مورد امام حسین (ع) آمده و نه بقیه ائمه؟  [ جهت مطالعه جواب اینجا کلیک کنید ]

2.  «مفهوم شناسی مصباح الهدی و سفینه النجاه بودن امام حسین(ع)»

3. تصاویر گوگل  برای حدیث " ان الحسین مصباحح الهدی و سفینة النجاة"